ಅಲೆಮಾರಿ

ಭೀಮಶಂಕರ್ ಹಿಂದುಗಳಿಗೆ ಪವಿತ್ರವಾದ ಪುಣ್ಯಸ್ಥಾನ. ದಾರ್ಮಿಕ ಶ್ರದ್ದೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸ್ಥಳ. ದ್ವಾದಶ ಜ್ಯೋತಿರ್ಲಿಂಗಗಳೊಂದಾದ ಶಿವಲಿಂಗ ಭೀಮಶಂಕರ. ಭಾವಗಿರಿ ಭೀಮಶಂಕರ ಇರುವ ಊರು. ಪುಣೆಯಿಂದ ಸುಮಾರು ೧೩೦ ಕಿ. ಮೀ ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. ಭೀಮಶಂಕರ ಇರುವ ಊರು ಇದಾದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲರು ಈ ಊರನ್ನು ಭೀಮಶಂಕರ ಎಂದೇ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರತಿ ದಿನ ಸಾವಿರಾರು ಶಿವ ಭಕ್ತರು ಬಂದು ದರ್ಶಿಸುವ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸ್ಥಳ. ದೇಶದ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗಳಿಮದ ಬರುವ ಯಾತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣದ ಅನುಕುಲವಾಗಲೆಂದು ಮಹರಾಷ್ಟ್ರ ಸರಕಾರ ಪುಣೆಯಿಂದ, ಮುಂಬೈಯಿಂದ ಭೀಮಶಂಕರ ಕೂಡಿಸಲು ನೂರಾರು ಬಸ್‌ಗಳ ವ್ಯವಸ್ಥೆಮಾಡಿದೆ. ಪುಣೆಯಿಂದ ಅರ್ಧಗಂಟೆಗೊಂದು ಬಸ್ಸು ಬಂದುಹೋಗುತ್ತವೆ.

ಭೀಮಶಂಕರ ಮಂದಿರ (ಗುಡಿ) ದಟ್ಟವಾದ ಕಾಡಿನ ನಡುವೆ ಇದೆ. ನಮ್ಮ ನಾಡಿನ ಮಲೆನಾಡನ್ನು ನೆನಪಿಗೆ ತಂದುಕೊಡುವಷ್ಟು ದಟ್ಟವಾದ ಕಾಡು. ಭೀಮ ನದಿ ಹುಟ್ಟುವುದು ಇಲ್ಲೆ. ಶಿವನು ತ್ರಿಪುರಾಸುರನನ್ನು ಸಂಹಾರ ಮಾಡಲು ಭೀಮನಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದ್ದು ಇಲ್ಲೇ. ತ್ರಿಪುರಾ ಸುರನ ಜೊತೆ ಯುದ್ಧನಡೆಯುವಾಗ ಶಿವನ ಮೈಯಿಂದ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ ಬೆವರು ಭೀಮಾನದಿಯಾಯಿತೆಂದು ನಂಬಿಕೆ. ಯದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಿವನಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಕಮಲಾಜಳಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದ ಪಾರ್ವತಿ ಇಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾಳೆ. ದಿನಾಲು ಮೂರು ಬಾರಿ ಇಲ್ಲಿ ಪೂಜೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಮಹಾಶಿವರಾತ್ರಿಯ ದಿನ ಇಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಪೂಜೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಅಂದು ಭೀಮಾಶಂಕರ ಲಕ್ಷ ಲಕ್ಷ ಶಿವಭಕ್ತರಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತದೆ.

ಸುಂದರವಾದ ಶಿಲ್ಪಕಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಿರುವ ಸಣ್ಣ ದೇವಸ್ಥಾನ. ಆದರೆ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಇಕ್ಕಟ್ಟಾದ ಜಾಗ. ಗುಡಿಯ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಕೊಳೆವೆ ಬಾವಿ ಇದೆ ಬೇಸಿಗೆಯ ಬಿರುಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಅದರಲ್ಲಿ ಬರುವ ನೀರು ಯಾವ ಶೈತ್ಯಾಗಾರದಲ್ಲಿಟ್ಟು ತಣ್ಣಗೆ ಮಾಡಿದ್ದರೋ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ತಂಪಾಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರು ಮುಖ ತೊಳೆದುಕೊಂಡು ಶಿವಲಿಂಗ ದರ್ಶನ ಪಡೆದೆವು. ಅಲ್ಲೇ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ’ರಾಮ ಸೀತೆ’ ಗುಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿದೆವು. ಸ್ವಲ್ಪಹೊತ್ತು ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿ ಗಾಡಿಗಳ ಕಡೆ ನಡೆದು ಬಂದೆವು. ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ಹತ್ತಾರು ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಶಿಲ್ಪಕಲೆಯ ವೈಭವದ ವಿಚಾರ ಬಂತು. ಬೇಲೂರು, ಹಳೆಬೀಡು, ಹಂಪಿ, ಬಾದಾಮಿ, ಐಹೋಳೆ, ಮಧುರೈ, ಕಂಚಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಒಂದೊಂದನ್ನು ಜ್ಞಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಅಲ್ಲಿನ ವೈಭವವನ್ನು ನೆನಸಿಕೊಂಡಾಗ ಭೀಮಶಂಕರ ಅಷ್ಟೊಂದು ವೈಭವ ತುಂಬಿದ ಮಂದಿರವೇನಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸಿತು. ಭೀಮಶಂಕರ ಸಹ್ಯಾದ್ರಿ ಶಿಕರದಲ್ಲಿದೆ. ಪ್ರಕೃತಿಯ ಸಿರಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಗೊಳಿಸುವ ಸಿರಿವಂತ ತಾಣ. ಮುಂಗಾರಿನ ನೋಟ ಮೈಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ವನ್ಯಮೃಗಳಿಗೂ ಆಶ್ರಯ ಕೊಟ್ಟು ಕಾಪಿಟ್ಟ ಕಾಡು ಇಲ್ಲಿದೆ. ದಾರಿಗೆ ಅಡ್ಡ ಬರುವಷ್ಟು ಚಿರತೆಗಳು ಈ ಕಾಡಲ್ಲಿವೆ. ವಿಶ್ವ ಪ್ರಸಿದ್ದಿ ಬಂಗಾರ ಬಣ್ಣದ ’ಸೆಕೃ’ ಅಳಿಲು ಜಾತಿ ಇಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ದಟ್ಟ ಕಾಡು ಹಸುರಿನಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಅಮೂಲ್ಯ ಮೂಲಿಕೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತವೆ. ವಿಧವಿಧ ಹೂವುಗಳು ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಎಲ್ಲರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಜಿನುಗುತ್ತ ಹರಿಯುವ ಜಲಪಾತಗಳು ಮನಸನ್ನ ಉಲ್ಲಾಸಿತಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಮುಂಗಾರಿನಲ್ಲಿ ಮುದನೀಡುವಂತ ಪ್ರವಾಸಸ್ಥಾನ ಭೀಮಾಶಂಕರ.

ನಾವು ಭೀಮಾಶಂಕರನ ದರ್ಶನ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲೊಂದು ಹೋಟೆಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಸೇವಿಸಿ ಗಾಡಿಹತ್ತಿ ಕುಳಿತೆವು. ಹೋಟೆಲ್ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಗೋಲಿ ಸಿಕ್ಕವು. ಮಜ್ಜಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ಹಾಗು ರಾಮ ಇಬ್ಬರು ಅಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಗೋಲಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಆಟವಾಡತೊಡಗಿದರು. ಅವರು ಮೈಮರೆತು ಆಡುವ ಭಂಗಿ ಸಣ್ಣ ಮಕ್ಕಳೇನೋ ಅನ್ನುವಂತ್ತಿತ್ತು. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಗೋಲಿ ತುಂಡಾಗುವಂತೆ ಸೂಟಿ ಇಟ್ಟು ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಗೋಲಿ ಆಟದ ಗತ್ತನ್ನು ನೆನಪಿಗೆ ತಂದಿತು. ಮರಳಿ ಗಾಡಿಗಳ ಕಡೆ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಿ ಬರುವಾಗ ಒಂದಿಬ್ಬರು ನವದಂಪತಿಗಳು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ನಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ತೆಲುಗು ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡು ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶನಾ ಎಂದು ಸಹಜ ದಾಟಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದರು .ತೆಲುಗು ಮಾತನಾಡುವರು ಸಿಕ್ಕಿದ ಕಾರಣ ಅವರಲ್ಲಿ ಸಂತಸ ಹುಕ್ಕುತ್ತಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಸಮಯ ಸಂಜೆ ಐದಾಕ್ಕಿತ್ತು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಹೊತ್ತು ಅಲ್ಲಿರಲು ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ತಿರುಗಾಡಲು ಮನಸ್ಸು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ಸಮಯ ನಿಲ್ಲದೆ ಮುಂದೋಡುತ್ತಿದ್ದುದ್ದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡಲೇ ಬೇಕಾಯಿತು.

ಗಾಡಿಗಳು ಪುಣೆ ದಾರಿಯಿಡಿದು ಮಂಚರ್ ಕಡೆ ಓಡತೊಡಗಿದವು. ಸಂಜೆ ಬಿಸಿಲಿನ ತೀಕ್ಷ್ಣ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿತ್ತು. ಹಕ್ಕಿಗಳ ಗಾನ ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಕೊಂಚ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಡಿ ದಣಿದು ಬಳಲಿದ್ದ ದೇಹಗಳು ಬೀಸಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿಗೆ ಮೈ ಒಡ್ಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಹಾಗೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನಿದ್ದೆನೂ ಆವರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಸುಮಾರು ಮುವ್ವತ್ತು ಕಿ.ಮೀ. ದಾರಿ ಸಾಗಿದಮೇಲೆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಆಣೆಕಟ್ಟು ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಘೋಡ್ ನದಿಗೆ ಕಟ್ಟಲಾದ ಡಿಂಬಾ ಆಣೆಕಟ್ಟು ಅದು. ಘೋಡ್ ನದಿ ದಾರಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಅಗಲವಾಗಿ ಮೈಚಾಚಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಗಾಡಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಎಲ್ಲರೂ ನೀರಿಗಿಳಿದೆವು. ನೀರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕು ಸವೆದು ನುಣುಪಾದ ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಆಕಾರದ ರಾಸಿ ಕಲ್ಲುಗಳು ದಂಡಯಲ್ಲಿದ್ದವು. ನೀರು ತಿಳಿಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು ತಳದಲ್ಲಿದ್ದ ಹಸಿರು ಜೊಂಡು ಕಾಲಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಜೊಂಡುನಿಂದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಸರಾಗವಾಗಿ ನಡೆದಾಡಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಆತಂಕ ಜೊತೆಗೆ ಮುಜುಗರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರು ಬಾಲು ನೀರಿಗಿಳಿದು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದ. ನದಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದ. ನಾನು ನುಣುಪಾದ ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲೆಸೆಯುವ ಆಟದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ತಲ್ಲೀನರಾದರು.

ನನ್ನದೇ ಜಾಸ್ತಿ ನನ್ನದು ಮುರು ಬಾರಿ ಕಲ್ಲು ಪುಟಿದು ನೀರಿನಿಂದ ಮೇಲೆ ಬಂತು, ನನ್ನದು ನಾಲ್ಕುಬಾರಿ ಈಗೆ ಅವರೆಲ್ಲರ ಮಾತಿನ ಹಾಗು ಆಟದ ಮೋಜು ಸಂತಸದಲ್ಲಿ ಸಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಒಂದೆರಡು ಕಲ್ಲು ಬೀಸಿ ಮೌನವಾಗಿ ಕುಳಿತೆ. ಸಂಜೆ ಆರರ ಸಮಯ. ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಹಾರಾಟ. ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಹಾಡು ಹೊಮ್ಮಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಬೆಳ್ಳಕ್ಕಿಗಳು ಮೀನಿನ ಬೇಟೆಗಾಗಿ ತವಕಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಸೂರ್ಯ ಪಡುವಣದಲ್ಲಿ ಕೆಂಪೇರಿ ಜಾರುತ್ತಿದ್ದ. ನನ್ನ ಮನಸ್ಯಾಕೋ ಯಾವುದೋ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಮೌನಿಯಾಗಿ ಎಲ್ಲೋ ಅಲೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಬಾಲು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನೀರುಗ್ಗುತ ತಮಾಷೆಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಹಾಗೆ ಒಂದೆರಡು ಫೋಟೋಗಳನ್ನೂ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡ. ಸವೆದು ನುಣುಪಾದ ಕಲ್ಲಿನಮೇಲೆ ಕುಳಿತ ನಾನು ಒಂದಾದ ನಂತರ ಒಂದು ಬದಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಯಾವುದೋ ನೆನಪಿನ ಬೆನ್ನತ್ತಿದ ಮನಸ್ಸು ಮುಖವಾಗಿ ಕೆಂಪೇರಿದ ಮುಗಿಲ ನೋಡುತ್ತಿತ್ತು. ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಮುಗಿಲಿನ ಚಿತ್ತಾರ ಸೊಗಸಾಗಿತ್ತು. ಮೋಡಗಳ ನುಡುವಿನಿಂದ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಮುತ್ತಿಕ್ಕಲು ತವಕಿಸುತ್ತಿವೆ ಎನ್ನುವಂತಿತ್ತು. ಕೆಂಪೇರಿದ ಮುಗಿಲಮಾರಿ ಮೋಡಗಳ ಸೋಜಿಗದ ಚಿತ್ತಾರ ಅದರ ಎದುರಿಗೆ ಒಂದು ಜೋಡಿಹಕ್ಕಿ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡು ಎನ್ನುವ ಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಆ ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿಯನ್ನು ನೊಡಿದ ಮನಸ್ಸು ಗಂಗಳನ್ನ ನೆನೆಯಿತು. ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ಅವಳ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ ದಿನದಂದು ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು. ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣದ ನಿಮಿಷಾಂಬ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಹತ್ತಿರ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಜೊತೆಗಾತಿಯರು ನಾನು ಸೇರಿ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡಿದ ನೆನಪು ಹೊಮ್ಮಿಬಂತು. ಎಂತಹ ಮಧುರ ನೆನಪು! ಹಾಗೆ ಜಗವನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟೆ. ಬಾಲು ದಡಕ್ಕೆ ಬಂದು ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯಲು ಹೇಳಿದಾಗ ನಾನು ನೆನಪಿನ ಲೋಕದಿಂದ ಹೊರಬಂದೆ.
ಕತ್ತಲಾಗ ತೊಡಗಿತು. ಎಲ್ಲರು ಗಾಡಿಗಳತ್ತಿರ ಬಂದೆವು. ಸೂರ್ಯಾಸ್ತಮಾನದ ಕೆಲವು ಚಿತ್ರಣಗಳನ್ನ ಕ್ಯಾಮರದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿದು ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತೆವು. ತಂದಿದ್ದ ಖಾರಮಂಡಕ್ಕಿ, ಚಕ್ಕುಲಿ, ಉಂಡೆ ಬ್ಯಾಗು ಬಿಚ್ಚಿ ಬಾಲು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕೊಟ್ಟ. ಎಲ್ಲರು ಮೆಲ್ಲುತ್ತ ಮಾತನಾಡುತ್ತ ದಾರಿ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಗಂಗಳ ನೆನಪಿನಲ್ಲೇ ಲೀನವಾಗಿತ್ತು. ಪುಣೆ ನಾಸಿಕ್ ಹೆದ್ದಾರಿ ಸಿಕ್ಕಮೇಲೆ ಗಾಡಿಗಳು ತುಂಬಾ ಜೋರಾಗಿ ಓಡತೊಡಗಿದವು. ಅವಳ ನೆನಪಲ್ಲೇ ನನಗೆ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತಿದಂತಾಗಿ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದೆ. ಕಣ್ಣುತೆಗೆದಾಗ ಪುಣೆ ತಲುಪಿದ್ದೆವು. ಗುಂಡ ಮತ್ತು ರಾಮು ನನ್ನ ಕವನದ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳತೊಡಗಿದರು. ನಾನು ಬಾಲುವಿಗೆ ಭಾಷಾಂತರಿಸಲು ಹೇಳಿದೆ. ಕವಿತೆಯಿದ್ದ ಆಳೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾಲು ತೆಲುಗಿನಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮನೆ ಬಂತು. ನಾವೆಲ್ಲ ಬ್ಯಾಗ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಇಳಿದು ಚಾಲಕ ಮಹೇಶ್‌ಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳನ್ನ ತಿಳಿಸಿ ರಸ್ತೆಯಿಂದ ಕೊಂಚ ಒಳಗಡೆಯಿದ್ದ ಮನೆಯಕಡೆ ನಡೆಯತೊಡಗಿದೆವು. ಕವಿತೆಯ ಭಾಷಾಂತರ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಗುಂಡ ನೀ ಕವಿತ ನಾಕು ಬಾಗ ನಚ್ಚಿಂದಿ ಎಂದು ತೆಲುಗಿನಲ್ಲೇ ನನಗೆ ಹೇಳಿದ. ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಚಿಲುಮೆ, ಒಲುಮೆಯ ಗೆಣತಿ ಗಂಗ ನನ್ನ ಮನದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ಇಂತಹ ಸಾವಿರ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ರಚಿಸ ಬಲ್ಲೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ನಕ್ಕು ನನ್ನ ಕೋಣೆ ಸೇರಿದೆ.